Vrijdagavond 21 januari 2011 werd alweer de voorlaatste ronde afgewerkt van de tweede kaart. Doordat Wiebe van der Veen zijn beide partijen verloor is de achterstand van de middenmoot op de nummers één tot en met drie wel heel groot geworden. Hoewel Renze een vrije avond had meende hij toch te moeten spelen en wel tegen Hendrik Perdon, terwijl ze al reeds op zeventien december tegen elkaar waren uitgekomen. Beide heren waren dit echter vergeten en dit was wel heel zuur voor Hendrik die de hoogste serie van zestien caramboles in deze partij maakte. Hoewel hij hier zeer content mee was, moest hij lijdzaam toezien dat bij komst van de voorzitter en tevens wedstrijdleider hij deze de partij uiteraard annuleerde. Hierna werd de reguliere competitie hervat met de volgende vier partijen.

 

Sjoerd Vlasma nam het deze avond op tegen Siem Dantuma. Nu Renze deze avond volgens het wedstrijdschema vrij was kon hij hem inhalen en dat deed hij dan ook zeer resoluut door in een prima partij de winst in de twintigste beurt naar zich toe te halen tegen een kansloze Siem die weer teveel poedels maakte om er nog een bonuspunt te kunnen uitslepen. Hierdoor was Sjoerd op dat moment de leider in de competitie.

 

Hierna namen Wiebe van der Veen en Syco Boonstra het tegen elkaar op. Sijco leek de partij gemakkelijk te gaan winnen toen hij in de beginfase van de partij twee mooie series van negen caramboles op een rij maakte. Toen Wiebe in de zevenentwintigste beurt er ook een mooie serie van acht caramboles liet noteren werd het toch nog spannend. Het lukte Syco uiteindelijk in de negenentwintigste beurt de partij winnend af te sluiten en zo drie punten kon laten bijschrijven waardoor hij inmiddels op kon klimmen naar de vijfde plaats in de competitie, terwijl Wiebe een paar caramboles tekort kwam om er nog een bonuspunt uit te kunnen halen.

 

Hierna moest Wiebe direct weer spelen tegen Hendrik Perdon die het wedstrijdschema met Renze in de war had geschopt. Wiebe had de voorgaande partij nog in de armen en gaf een vermoeide indruk tegen de ook al niet fris meer ogende Hendrik die immers “om des keizers baard” ook al eerder had gespeeld. Toch lukte het Hendrik uiteindelijk om keurig in de dertigste beurt de partij te winnen en zo toch nog drie punten kon laten bijschrijven tegen de ongelukkige Wiebe, die inmiddels zijn achterstand op het leiderstrio wel erg groot ziet worden.

 

Hierna moest Hendrik weer aantreden tegen Henk Vlasma. Henk rook zijn kansen tegen de vermoeide Hendrik en speelde zonder het maken van hoge series zeer gedegen, hoefde pas in de elfde beurt zijn eerste poedel laten noteren en kon de partij reeds in de achttiende beurt winnend beëindigen tegen de kansloze Hendrik. Het leverde hem drie punten op en zo nam hij deze avond de tijdelijke leiderspositie van Sjoerd weer over.